Hoe gaan vrouwen om met burn-out?
Burn-out ontwikkel je wanneer je te veel stress op de werkplek ervaart dat uiteindelijk chronisch wordt. We ervaren in het leven regelmatig stress en kunnen daar over het algemeen van herstellen wanneer de stressor wegvalt.
Maar wanneer deze rustmomenten er niet zijn en we daardoor niet meer van kunnen herstellen wordt het chronisch. Zie je vervolgens geen uitweg meer en voel je dat je mentaal en fysiek uitgeput bent dan heb je een burn-out.
De stijgende percentages van gevallen van burn-out bij bedrijven zorgen voor veel bezorgdheid dat deze aandoening binnenkort een groot probleem zal worden. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is burn-out een onbeheersbare stress op het werk die begint als uitputting en vervolgens leidt tot cynisme ten opzichte van werk.
Het vermindert de werkefficiëntie en productiviteit van werkende professionals. Belangrijk om te weten is dat burn-out je mentaal, fysiek en emotioneel doet veranderen en indringende gedragsveranderingen veroorzaakt. Omdat burn-out veel voorkomt, kan dit gevolgen hebben voor iedereen. Zowel mannelijke als vrouwelijke werknemers, jong of oud.
Uit verschillende wetenschappelijke onderzoeken blijkt echter dat mannen en vrouwen verschillend reageren op werkstress en burn-out.
Wat zijn de oorzaken van burn-out bij vrouwen?
Om erachter te komen hoe mannen en vrouwen reageren op werkstress en burn-out is er een wetenschappelijke studie gedaan onder mannelijke en vrouwelijke artsen. De impact van burn-out bij mannelijke en vrouwelijke artsen werd op basis van drie criteria geëvalueerd: uitputting, cynisme en inefficiëntie.
De uitputting houdt verband met de fysieke en mentale vermoeidheid die je ervaart en daarbij voelt dat je weinig tot geen energie hebt. Je ervaart cynisme omdat je negatief gedrag en irritatie ontwikkelt c.q. hebt naar klanten en collega's toe. Inefficiëntie heeft betrekking op het werk dat je moet verrichten wat leidt tot een lagere productiviteit en de worsteling die daarmee gepaard gaat.
De resultaten van het onderzoek lieten zien dat vrouwen de eersten waren die uitputting ervaarden, wat werd gevolgd door cynisme en in het laatste geval voelden ze zich inefficiënt. Aan de andere kant werden mannen eerst cynisch en daarna voelden ze uitputting.
Mannen bleven onverschillig over hun mogelijke verlies aan energie en de ontwikkeling van een negatieve houding, terwijl vrouwen zich sneller zorgen maakten over de slechte kwaliteit van de zorg die ze begonnen te leveren (Houkes, Winants & Verdonk, 2011).
Een andere wetenschappelijke studie onderzocht het verband tussen depressie en burn-out die zou leiden tot ontstekingen voor mogelijke hartaandoeningen. De studie concludeerde dat er een solide verband was tussen burn-out en het ontwikkelen van ontstekingen voor hart- en vaatziekten bij vrouwen.
Bij mannen was het de factor depressie die verband hield met het veroorzaken van ontstekingen voor het ontwikkelen van een bepaalde hartaandoening (Ahlbom, & Theorell, 1981).
Hoe gaan vrouwen om met burn-out en werkstress?
In een typische werkomgeving voelen vrouwen minder autonomie en hebben ze te maken met een hoge werkdruk. Vanwege deze twee factoren lopen vrouwen een hoog risico op burn-out in vergelijking met mannen die meer controle en invloed hebben in hun werkomgeving, zoals besproken in een andere wetenschappelijke studie (Evolahti, Hultell, & Collins, 2013).
De reden waarom vrouwen vaker het slachtoffer worden van burn-out dan mannen, is dat ze zelden een machtspositie hebben of krijgen aangeboden en enigzins gedwongen worden om te werken met mannen die een monopolieplek op het werk hebben bemachtigd.
Een ander onderzoek bevestigt de conclusie van de bovengenoemde studie. In deze studie werden 2026 werkende mensen geïnterviewd door onderzoekers van Montreal University. Van de 2026 deelnemers waren 44% werkende vrouwen. De geïnterviewde vrouwen werd gevraagd om hun mening te geven over emotionele, fysieke en mentale uitputting op hun werkplek.
Uit de resultaten van de enquête kwam naar voren dat vrouwen meer kans hadden op werkstress en burn-out dan mannen (Lu et al., 2020).
Toen deze vrouwen vroegen om de reden voor hun burn-out, impliceerden hun antwoorden dat ze minder invloedrijke rollen kregen aangeboden en minder controle hadden dan hun mannelijke collega’s, wat frustratie veroorzaakte. Hun arbeidsomstandigheden zijn ook anders dan die van mannen, zodat vrouwen vanwege hun aard van het werk sneller met burn-out te maken kunnen krijgen dan mannelijke werknemers.
Ze worden ook oneerlijk behandeld en krijgen minder erkenning voor hun werk (Palupi, & Findyartini, 2019).
Naast een lager gezag en ongelijke behandeling op hun werk, moeten vrouwen een evenwicht vinden tussen hun professionele en persoonlijke leven. Sommigen van hen zijn moeders zodat ze naast hun werk ook hun kinderen moeten opvoeden; daarom kan het jongleren tussen privé- en beroepsleven een andere factor zijn voor een versnelde burn-out (Stenlund et al., 2007).
Bovendien kunnen de verschillende effecten van burn-out op vrouwen worden verklaard door de neurologische verschillen die ze hebben in vergelijking met mannen. De aard van een vrouw is bijvoorbeeld om voor anderen te zorgen en vriendschap te sluiten, terwijl mannen meer geneigd zijn tot "vecht- of vluchtgedrag" (Baptiste et al., 2017).
Vrouwen gaan veel beter om met uitdagingen dan mannen, die meestal gecompliceerde situaties willen vermijden, en evenzo zullen vrouwen meer te maken hebben met de uitkomst van een situatie vanwege hun emotionele gevoeligheid dan mannen.
Hoe kunnen vrouwen een burn-out en werkstress voorkomen?
Er zijn verschillende manieren om een burn-out bij vrouwen te voorkomen. Een organisatie die vrouwen in dienst heeft, kan een cruciale rol spelen bij het terugdringen van het aantal burn-out gevallen. Door vrouwen meer de kans te geven hun mening en zorgen te uiten. Als vrouwen mondiger mogen worden en hun meningen mogen uiten op de werkvloer, kan het aantal gevallen van werkstress en burn-out worden verminderd.
Dit kan gedaan worden door managers te stimuleren naar hun vrouwelijke collega’s te luisteren. Wanneer werkgevers luisteren naar de zorgen van hun werknemers, is er 62% minder kans dat werknemers burn-out zullen gaan oplopen (Lastovkova et al., 2018).
Bedrijven en organisaties zijn verplicht om een collegiale en inclusieve werkomgeving te creëren waarin vrouwen zich niet geïntimideerd voelen of onderworpen worden aan een oneerlijke of bevooroordeelde behandeling. Door leidinggevende of invloedrijke posities op een werkplek te geven aan vrouwen, kan dit een echte verandering te weeg brengen.
Andere opties om het aantal burn-out gevallen voor vrouwen te verminderen, zijn onder meer het aanmoedigen van gezonde gewoonten, het creëren van een werksfeer die acceptabel is, het toewijzen van therapie door coaches en het verminderen van de eisen aan werkende vrouwen.
Heb je het gevoel dat je te maken hebt met veel stress, chronische stress of burn-out? Dan is het goed om daar snel wat aan te doen. Wanneer je te maken hebt met stress of chronische stress dan kan je daar nog redelijk snel van herstellen.
Heb je echter te maken met een burn-out dan zal het herstelproces wat langer duren afhankelijk van hoe lang je er al mee rondloopt. Voor alle gevallen is het wel verstandig om te weten wat de beste manier is om dit te verhelpen en ervan te herstellen.
Bij de burn-out specialist hebben we een gratis burn-out test en een gratis e-book over burn-out. Dat is alvast een goede eerste stap om te zetten naar je herstel. Een goede vervolgstap zou zijn om een vrijblijvend oriënterend gesprek bij ons aan te vragen zodat we samen kunnen nagaan wat het beste traject voor je zal zijn.
Des te langer je ermee rondloopt des te langer het herstelproces dus wacht niet te lang ermee. Het is zonde als je hiermee langer dan nodig ermee blijft zitten en zo door het leven te gaan.
Referenties
https://bmcpublichealth.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-2458-11-240
Houkes, I., Winants, Y., Twellaar, M., & Verdonk, P. (2011). Development of burnout over time and the causal order of the three dimensions of burnout among male and female GPs. A three-wave panel study. BMC Public health, 11(1), 1-13.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7246835/
Ahlbom, A., & Tores Theorell, M. D. (1981). Job Decision Latitude, Job Demands, and Cardiovascular Disease: A Prospective Study of Swedish Men. Journal October, 15(1979).
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23305221/
Evolahti, A., Hultell, D., & Collins, A. (2013). Development of burnout in middle-aged working women: A longitudinal study. Journal of women's health, 22(1), 94-103.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31810639/
Lu, P. W., Columbus, A. B., Fields, A. C., Melnitchouk, N., & Cho, N. L. (2020). Gender Differences in Surgeon Burnout and Barriers to Career Satisfaction: A Qualitative Exploration. Journal of Surgical Research, 247, 28-33.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28985884/
Baptiste, D., Fecher, A. M., Dolejs, S. C., Yoder, J., Schmidt, C. M., Couch, M. E., & Ceppa, D. P. (2017). Gender differences in academic surgery, work-life balance, and satisfaction. Journal of Surgical Research, 218, 99-107.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29109358/
Lastovkova, A., Carder, M., Rasmussen, H. M., Sjoberg, L., de GROENE, G. J., Sauni, R., ... & Pelclova, D. (2018). Burnout syndrome as an occupational disease in the European Union: an exploratory study. Industrial Health, 56(2), 160-165.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31813199/
Palupi, R., & Findyartini, A. (2019). The relationship between gender and coping mechanisms with burnout events in first-year medical students. Korean Journal of medical education, 31(4), 331.
https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1080/14034940701271874
Stenlund, T., Ahlgren, C., Lindahl, B., Burell, G., Knutsson, A., Stegmayr, B., & Slunga Birgander, L. (2007). Patients with burnout in relation to gender and a general population. Scandinavian journal of public health, 35(5), 516-523.